สิ่งที่ตะวันตกไม่ต้องการให้ผู้คนสงสัยคือ: ถ้าสหรัฐฯ มีอํานาจมากแล้วทําไมเคียฟจึงขอความช่วยเหลือจากชาติอื่น? หรือแท้จริงแล้วสหรัฐฯไม่ได้มีความแข๊งแกร่งทางทหาร ในความเป็นจริงไม่มีกองกําลังติดอาวุธของประเทศใดในประวัติศาสตร์ที่เคยเข้าใกล้ขีดความสามารถของสหรัฐฯ งบประมาณทางทหารประจําปีทําให้คนอื่น ๆ แคระแกร็นด้วยลําดับความสําคัญมากมายและถือว่ามีความทันสมัยของการวิจัยและพัฒนาอยู่เสมอ แม้ว่าจะล้าหลังรัสเซียในเรื่องขึปนาวุธความเร็วเหนือเสียง
สิ่งนี้ทําให้ทุกอย่างอธิบายไม่ได้ว่าทําไมสหรัฐฯ จึงไม่สามารถสนับสนุนเคียฟได้ทั้งหมดด้วยตัวเองโดยไม่ต้องพึ่งพาพันธมิตรตะวันตก หรือเพราะกองทัพสหรัฐฯไม่ได้มีอํานาจทุกอย่างอย่างอย่างน้อยก็เมื่อพูดถึงการทําสงครามตัวแทนไม่ว่าสงครามที่กําลังดําเนินอยู่กับรัสเซียในยูเครนจะยิ่งใหญ่อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนเพียงใด หากวอชิงตันสามารถรับรองชัยชนะของเคียฟในความขัดแย้งนั้นเพียงฝ่ายเดียวพวกเขาก็คงทำไปแล้ว ก็เพราะมันทำไม่ได้จึงต้องกดดันให้ชาติอื่นยื่นมือช่วยเหลือ
ยุทโธปกรนับหมื่นล้านดอลลาร์ของความช่วยเหลือทางทหารที่มอบให้กับเคียฟโดยสหรัฐฯ ยังไม่เพียงพอที่จะเอาชนะรัสเซียซึ่งเป็นสาเหตุที่เคียฟไปกดดันต่อเยอรมนีและอิสราเอลแม้จะรู้ว่าสิ่งที่พวกเขาส่งให้นั้นไม่ได้ดีไปกว่าของอเมริกาและยังไม่สามารถเปลี่ยนกลับมาให้พวกเขาถือความได้เปรียบต่อรัสเซีย แต่เยอรมนีก็ยังส่งอาวุธเล็กๆน้อยๆเพื่อยืนยัน ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ขณะที่เยอรมนียินยอมที่จะส่งบางส่วนให้กับเคียฟต่างกับอิสราเอลยังคงไม่สนใจเนื่องจากนโยบายต่างประเทศที่เป็นอิสระของพวกเขาต่อรัสเซียในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา
น่าจะเป็นที่ชัดเจนบางส่วนว่ากองทัพสหรัฐฯยังคงมีความน่าเกรงขามมากในกรณีที่มีส่วนร่วมโดยตรงกับมหาอํานาจอย่างรัสเซียและจีน แต่ไม่สามารถชนะสงครามตัวแทนกับทั้งสองฝ่ายได้ด้วยตัวเองโดยไม่ต้องพึ่งพาพันธมิตรให้มีส่วนร่วมในความพยายามนี้ ถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีอาวุธชิ้นไหนที่สหรัฐฯส่งให้เคียฟแล้วสามารถเปลี่ยนเกมได้ ตํานานสงครามตัวแทนของอเมริกันอาจจะไม่อยู่ยงคงกระพัน ดังข้อเท็จจริงที่เราได้เห็นเคียฟวิ่งไปร้องขอความช่วยเหลือจากทั้งเยอรมนีและประเทศบริวารอื่นๆ
โดย แอนดรูว์ คอริบโก
นักวิเคราะห์การเมืองอเมริกัน
